Το «Χαμόγελο του Παιδιού» είναι ένας εθελοντικός οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που στόχο έχει τη σωματική, ψυχική, αλλά και πνευματική ισορροπία των παιδιών. Ιδρύθηκε χάρη σε μια σημείωση σε ημερολόγιο που είχε γράψει ο μικρός Ανδρέας, ο οποίος ζητούσε ένα χαμόγελο για όλα τα παιδιά. Έτσι, ο πατέρας του, Κώστας Γιαννόπουλος, αποφάσισε να φτιάξει αυτό το Σύλλογο, όταν ο Ανδρέας έφυγε από τη ζωή.
Έκτοτε έχουν περάσει αρκετά χρόνια και στο διάστημα αυτό το «Χαμόγελο του Παιδιού» έχει προσφέρει πάρα πολλά στα παιδιά.Εμείς μιλήσαμε με τον πρόεδρο του «Χαμόγελο του Παιδιού», κ. Γιαννόπουλο, για το έργο που επιτελείται εκεί:
Πείτε μας μερικά λόγια για το «Χαμόγελο του Παιδιού»
Το «Χαμόγελο του Παιδιού» ιδρύθηκε πριν από 16 χρόνια από έναν Αντρέα. Ήταν το δικό του όραμα πριν φύγει από τη ζωή. Ήταν αυτός που έσπειρε τη διάθεση σε όλους τους ανθρώπους να κάνουμε πράγματα και να δημιουργήσουμε υποδομές, δράσεις και πράγματα για τα παιδιά, δίνοντας λύση σε ολόκληρη την Ελλάδα, σε οποιοδήποτε πρόβλημα παιδιού σε κίνδυνο. Σε θέματα υγείας, κακοποίησης, παραμέλησης, στα νοσοκομεία, στα ασθενοφόρα, σε όλη αυτή διαδικασία πρέπει να είμαστε κοντά στα παιδιά. Από υποχρέωση και όχι από διάθεση συμπόνιας και φιλανθρωπίας.
16 χρόνια τρέχετε, δεν έχετε κουραστεί;
Δεν έχω κουραστεί και τρέχω περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χωρίς να θέλω να παρουσιαστώ σαν κάτι σπουδαίο. Υπάρχουν άνθρωποι που τρέχουν, αλλά δε φαίνονται. Απλώς, αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν γνωρίζεις τα παιδιά από κοντά, μπαίνεις στον κόσμο τους, βλέπεις την αδικία που υπάρχει, γιατί μιλάμε για μεγάλη αδικία, όταν χάνεται η αξιοπρέπεια ενός παιδιού, όταν βασανίζεται ένα παιδί, όταν δεν του δίνεις τη δυνατότητα να μιλήσει, όταν δεν μπορεί να πει ότι κάποιος το βασάνισε, το κακοποίησε, το βίασε, κι όταν μετά το ίδιο το σύστημα το πετάει στα σκουπίδια, τότε αισθάνεσαι τη μεγάλη δύναμη να σταθείς δίπλα του και να είσαι η φωνή του. Όλοι εμείς τρέχουμε για το «Χαμόγελο του Παιδιού», οι εργαζόμενοι, οι εθελοντές, οι άνθρωποι της Δημόσιας Διοίκησης.
Υπάρχουν άνθρωποι αυτή τη στιγμή στη Δημόσια Διοίκηση χάρη στους οποίους βρίσκουμε λύσεις. Ενώ έχουμε μάθει να ακυρώνουμε και να ισοπεδώνουμε καταστάσεις, αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, που κατά καιρούς μας παίρνουν τηλέφωνο, μας ενημερώνουν ή τους ενημερώνουμε, βρίσκουν λύσεις. Μπορεί να είναι το σύστημα που να μη λειτουργεί στην Ελλάδα σαν κράτος, όπως λέμε γενικότερα στη Δημόσια Διοίκηση, όμως υπάρχουν εξαίρετοι άνθρωποι. Αυτοί έχουν κάνει τη διαφορά και έχουν δώσει πολλά για να λειτουργεί κάθε μέρα το «Χαμόγελο του Παιδιού», που είναι πρότυπο για τα διεθνή δεδομένα. Στα Ηνωμένα Έθνη έχει συμβουλευτικό ρόλο, όπως και σε άλλους διανθείς φορείς, που δεν μπορώ να απαριθμήσω αυτή τη στιγμή. Εγώ στέκομαι απλά στο γεγονός ότι, όπως και σε άλλες περιοχές, έτσι και στην Καλαμάτα γίνεται κάτι πολύ σημαντικό.
-Στην Ελλάδα της κρίσης, πόσο εύκολα είναι τα πράγματα για εσάς;
Κάποια στιγμή πέρυσι βγάλαμε μια κραυγή αγωνίας, γιατί και το «Χαμόγελο» έχει επηρεαστεί. Έλεγαν δύο πράγματα, πρώτον ότι υπάρχει κρίση και δεύτερον ότι το «Χαμόγελο του Παιδιού» δεν έχει ανάγκη, μπορεί να τα βγάλει πέρα, λες και είναι καμιά τράπεζα.Σε όλη την Ελλάδα, όταν άκουσαν ότι έχουμε πρόβλημα, κινητοποίησαν όλα τα σχολεία και πλημμυρίσαμε από τρόφιμα.
Θέλω να πω ότι υπάρχει μια κινητοποίηση, μια άλλη Ελλάδα που δε φαίνεται, που ήρθε ο καιρός να τη μάθουμε, γιατί το «Χαμόγελο» έφτασε ως εδώ χάρη σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, από το υστέρημά τους. Φτάσαμε ως εδώ γιατί μας είπαν ότι εσείς δε θα πάθετε τίποτα και πρέπει να είστε εκεί για τα παιδιά. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μας κράτησαν ζωντανούς. Δεν ξέρω αν το «Χαμόγελο του Παιδιού» θα σταματήσει. Εμείς θα το παλέψουμε κι ας χρειαστεί να κινητοποιήσουμε τους ομογενείς από το εξωτερικό και γενικότερα την υποχρέωση της διεθνούς κοινότητας να στηρίζει και τα παιδιά στην Ελλάδα.
-Υπάρχει κάποια βοήθεια από το κράτος;
Δεν υπήρχε ποτέ και δε θα υπάρξει. Σας είπα με ποιο κράτος συνεργαζόμαστε, με τους ανθρώπους της Δημόσιας Διοίκησης, κάποιους εισαγγελείς, κάποιους γιατρούς, αστυνομικούς, υπάρχουν και κάποιοι τους οποίους αποφεύγουμε. Το κράτος έχει κάποιους κομματικά εξαρτώμενους. Εμείς είμαστε από τους φορείς που κάνουν έργο και δεν έχουν πάρει χρήματα. Υπάρχουν άλλοι φορείς που επειδή γνωρίζουν κάποιο σπουδαίο πρόσωπο, κάποιον πολιτικό, κάποιον πρωθυπουργό, γραμματέα, παίρνουν χρήματα, έτσι είναι η πραγματικότητα.
-Γενικά, όμως, υπάρχει μια επιφύλαξη του κόσμου για τις μη κερδοσκοπικές οργανώσεις…
Επιφύλαξη υπήρξε στο παρελθόν, πόσο μάλλον τώρα. Εμάς, το 75 τοις εκατό του κόσμου που ρωτήθηκε, μας δίνει εμπιστοσύνη, γιατί γνωρίζουν όλοι τα οικονομικά, ξέρουν πού πάνε όλα μας τα λεφτά, γιατί κάθε μέρα φαίνεται το έργο μας σε όλη την Ελλάδα. 16 χρόνια φαίνεται η δουλειά, κάθε μέρα πρέπει να δίνουμε εξετάσεις και αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
-Τελικά, είμαστε ακόμα άνθρωποι;
Οι Έλληνες έχουν ευαισθησίες, αλλά αυτό που ισχύει και για μένα και για όλους είναι ότι πρέπει να πάμε από την ευαισθητοποίηση στη συνειδητοποίηση.
-Το «Χαμόγελο» στην πόλη μας;
Περιμένουμε κάποια στιγμή το «Χαμόγελο» της Καλαμάτας να ανθίσει, είναι καιρός να δημιουργηθεί κάτι. Κατά καιρούς προσπαθήσαμε, αλλά δυστυχώς αποτύχαμε.
-Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το «Χαμόγελο του Παιδιού»;
Με κλήση ή sms στο 14545 ή sms στο 54020 με την ένδειξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO ή ακόμη και με διάφορους τρόπους που μπορείτε να βρείτε στη σελίδα μας στο διαδίκτυο (http://www.hamogelo.gr/).
Παναγιώτης Μπαμπαρούτσης
