* Τραγούδια που λατρεύουμε να ακούμε γιατί τα έχουμε συνδέσει με αγαπημένα πρόσωπα
* Ατάκες που αγαπάμε για τον ίδιο λόγο
* Και πολλά άλλα που δεν θα αποκαλύψω τώρα, αλλά που όλοι ξέρουμε
Για όσους δεν κατάλαβαν αυτό είναι ένα άρθρο «φόρος τιμής» στα απωθημένα που μετατράπηκαν σε αναμνήσεις. Στις σχέσεις που έγιναν παρελθόν και στους αγαπημένους μας που χάθηκαν απ’ τις ζωές μας «έτσι ξαφνικά» κι έγιναν οι πιο γνωστοί μας άγνωστοι.. Και επειδή ξέρω ότι αυτά αρέσουν στο γυναικείο πληθυσμό θα επικεντρώσω στον άντρα-απωθημένο.
Οι περισσότερες, αν όχι όλες μας, έχουμε τη δική μας ιστορία να διηγηθούμε, η οποία μοιάζει σαν μια σειρά που ξεκίνησε καλά, με μεγάλες προοπτικές αλλά δεν είχε αρκετό budget για να ολοκληρωθεί. Και κάπως έτσι έμεινε στη μέση και μείναμε να αναρωτιόμαστε αν και ποτέ θα υπάρξει τελικά συνέχεια και αν θα έρθει το πολυπόθητο happy end. Κάτι σαν τα παραμύθια που διαβάζουμε με τη διαφορά ότι ξέρουμε τι συνέβη μέχρι εκεί που το βασιλόπουλο ερωτεύτηκε τη σταχτοπούτα και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Πράγματι έζησαν καλύτερα ή μήπως η σταχτοπούτα που καταπίεσε το πόδι της στο στενό γοβάκι συνέχισε καταπιέζοντας τον πρίγκιπα ή μήπως τον εαυτό της; Τελικά κατάφεραν οι δυο φαινομενικά αντίθετοι κόσμοι να συμβιώσουν αρμονικά ή έριξαν τίτλους τέλους;
Το απωθημένο της μικρής άτυχης ήταν να βγει απ’ τη φτώχεια, τη μιζέρια και την κακοπέραση. Κάπως έτσι νιώθουμε οι περισσότερες. Το κακό με τα απωθημένα είναι ότι επειδή δεν υπάρχει δράση, έχεις πολύ χρόνο να τα σκεφτείς να τα ωραιοποιήσεις και τελικά να τα εξιδανικεύσεις στο μυαλό σου. Και συνεπώς ο ανασφαλής με νορμάλ εμφάνιση τύπος γίνεται ένας έκπτωτος άγγελος που αποπνέει τόση σιγουριά, έχει τέτοιον αέρα που οι γυναίκες πέφτουν από μόνες τους χωρίς προσπάθεια. (Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να υπενθυμίσω στους πιθανούς άνδρες αναγνώστες ότι δεν χαρακτηρίζομαι από σεξισμό απλώς έχω επικεντρωθεί στη γυναικεία πλευρά.
Εξάλλου, αν ανέλυα τη γυναίκα-απωθημένο, αυτό θα ήταν λίγο παράξενο και για μένα!)
Ας είμαστε ειλικρινείς. Καλές οι εμπειρίες, ακόμη καλύτερες οι αναμνήσεις που αυτές δημιουργούν αλλά κάπου τα αποσιωπητικά κουράζουν. Κάπου έχεις υπεραναλύσει πλέον το θέμα τόσο που δεν πάει άλλο. Και εκείνη είναι ακριβώς η στιγμή που η τελεία επιβάλλεται. Γιατί τα απωθημένα ανήκουν, και καλό είναι να παραμένουν, στο παρελθόν εκτός αν κάτι κοσμογονικό συμβεί και το αλλάξει αυτό.
Μέχρι τότε όμως είναι τουλάχιστον αχαριστία προς το Σύμπαν να παραμένεις σαν αιώνια έφηβη πάνω από ένα νοητό ή ένα κανονικό τηλέφωνο, περιμένοντας τον «βάτραχο» που τελικά τα κατάφερε και μεταμορφώθηκε. Το λέω συνέχεια και θα το ξαναπώ αν χρειαστεί, η ζωή δεν είναι γενναιόδωρη για να δίνει δεύτερες ευκαιρίες. Όσο πιο λίγα απωθημένα κουβαλάς τόσο πιο πολύ ποντάρεις η επόμενη σχέση σου να είναι επιτυχημένη.
Γιατί η ζωή προχωρά και καλό είναι να πορευτείς μαζί της, γιατί ενώ εσύ βυθίζεσαι στις σκέψεις σου (που έχουν περισσότερα κλαδιά και από τροπικό δάσος) περάσει ένας μεταμορφωμένος πρίγκιπας, που θέλει να σε πάει βόλτα με το μαύρο αραβικό άλογό του και εσύ τον απορρίψεις επειδή δεν είναι ο βάτραχος που για σένα είναι (τυχαία θα πω) ο Johnny Depp θα κοπανιέσαι μετά για μια αιωνιότητα και μια μέρα. Για να μην αναφερθώ στα κοσμητικά επίθετα που θα λάβεις απ’ την παρέα σου (συνοδευόμενα και από τις αντίστοιχες χειρονομίες, αν βέβαια πρόκειται για παρέα που σέβεται τον εαυτό της).
Γι’ αυτό λοιπόν, ΠΡΟΣΟΧΗ!
Οι νέες αρχές δεν είναι ποτέ εύκολες, είναι όμως αναγκαίες. Εξάλλου πόσο ακόμη θα αντέξεις να περιμένεις τη συνέχεια της σειράς;
