Σκέφτομαι και γράφω: «Tα Χριστούγεννα με δυο ματιές»!

Γράφτηκε από
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(4 ψήφοι)

Κάθε φορά που πλησιάζουν οι μέρες για τα Χριστούγεννα με πιάνει μια ανεξήγητη προσμονή, λες και είμαι ακόμη δέκα χρόνων.

 

Κάθε χρόνο είχα την ίδια λαχτάρα, την ίδια χαρά και όλα αυτά γιατί; Μήπως για το στολισμένο δέντρο στο σαλόνι, τα πολύχρωμα λαμπιόνια στις βεράντες, τα μοσχοβολιστά γλυκά και τα χαριτωμένα παιδάκια που λένε τα κάλαντα; Αυτά, όμως, τα ένιωθα κάθε φορά, εκτός από τα δύο, ίσως και τρία τελευταία χρόνια, που ξαφνικά κάτι άλλαξε. Δεν είναι ότι δε χαίρομαι, αλλά συνυπάρχουν περίεργα ο ενθουσιασμός με το φόβο, τη μελαγχολία και τον προβληματισμό.

 

Λίγες μέρες πριν από τις γιορτές αρχίζουμε να στολίζουμε το δεντράκι και το σπίτι με λογιών λογιών μπάλες, γιρλάντες, κορδέλες και ένα σωρό άλλα μπιχλιμπίδια. Πάλι καλά που με την οικολογική συνείδηση τη γλύτωσαν πολλά έλατα και φέτος. Μερικές οικογένειες, όμως, θα στολίσουν λυπημένο δέντρο και όλοι ξέρουμε γιατί, ίσως να μη στολίσουν καθόλου, ίσως να μην έχουν ούτε και σπίτι να το βάλουν.

 

Ένα πολύχρωμο κουτάκι με μεγάλη κόκκινη κορδέλα όλοι το θέλουν. Δυστυχώς πια μεγαλώσαμε και δε ξυπνάμε τα ξημερώματα όπως κάναμε παιδιά για να βρούμε τα δώρα μας κάτω από τα κλαδιά. Πέθανε ο Άγιος Βασίλης και μαζί του ένα κομμάτι των Χριστουγέννων, αυτό της ευτυχίας. Βέβαια, τα δώρα πλέον είναι πολυέξοδα, αλλά μπορούν κάλλιστα να αντικατασταθούν με άλλα εναλλακτικά και, κυρίως, την προσφορά βοήθειας, ώστε να μη χαθεί η μαγεία των γιορτών!

 

Πεντανόστιμα μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες, γεμιστή γαλοπούλα, ποιος μπορεί να πει όχι; Το αποτέλεσμα; Μερικά παραπανίσια κιλά στη ζυγαριά μας, αλλά δε βαριέσαι. Αυτή είναι η καλή πλευρά. Επειδή όμως κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, υπάρχει κι αυτή που όλα τα παραπάνω αποτελούν όνειρο επειδή πολύς κόσμος έμεινε άνεργος, οι συντάξεις και οι μισθοί μειώθηκαν, τα έσοδα μηδενίστηκαν οπότε το χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα έχει μόνο τα βασικά και δε θα αναφέρω καν συσσίτια και γεύματα αγάπης από συλλόγους και κοινωνικές οργανώσεις.

 

Όσοι είναι τυχεροί και δουλεύουν ή πηγαίνουν ακόμη σχολείο, παίρνουν άδειες και κάνουν διακοπές αντίστοιχα, άρα δεν είναι υποχρεωμένοι να ξυπνάνε από τις 6.00 το πρωί. Ο ύπνος σε όλο του το μεγαλείο! Για τους μεγάλους είναι ουσιαστικά 2 ημιαργίες και 3 αργίες, αν δεν πάρουν άδεια, ενώ για τα παιδιά 2 ολόκληρες εβδομάδες ξεκούρασης και παιχνιδιού!

Τι γίνεται, όμως, όταν αναγκάζονται όλοι αυτοί να επιστρέψουν στους κανονικούς ρυθμούς του προγράμματός τους;

 

Οι οικογενειακές συγκεντρώσεις έχουν την τιμητική τους. Μαζεύονται όλοι γύρω από το μεγάλο τραπέζι, τρώνε, πίνουν, γελούν, γλεντούν και σχολιάζουν τι έγινε όλη τη χρονιά. Μετά από πολλά κρασιά θα μεθύσουν και άντε μετά να πάνε σπίτι! Τους τυχαίνει και το φλουρί που περίμενες πώς και πώς για να σου φέρει τύχη τη νέα χρονιά. Το άσχημο είναι ότι θες - δε θες, θα συναντήσεις όποιον απέφευγες, όποιον σου τη δίνει στα νεύρα κι όποιον έχει διχαλωτή γλωσσίτσα. Α πα παιδιά καταπίεση χρονιάρες μέρες.

 

Τα καταστήματα είναι συνέχεια ανοιχτά, περιμένοντας τον κόσμο να κάνει τα γιορτινά του ψώνια. Τι ειρωνεία; Άλλοτε θυμάμαι οικογένειες με σακούλες στα χέρια να επισκέπτονται το ένα μαγαζί μετά το άλλο και φέτος, αν και με εκπτώσεις, είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις τους καταστηματάρχες να κάθονται στην πόρτα, μπας και «ψαρέψουν» κανέναν πελάτη, και τους ανθρώπους γύρω σου να κοιτούν μονάχα τις βιτρίνες και να μετράνε κέρματα στο πορτοφόλι τους.

 

Let it snow, let it snow, let it snow. Αν και οι προβλέψεις μιλάνε για χιόνι, αν δεν ανέβεις στα κατσάβραχα δεν πρόκειται να δεις ούτε ζωγραφιστή νιφάδα, οπότε βολευόμαστε με τη βροχή, που έχουμε και πρόχειρη. Βέβαια, αν ρίξει χιόνι, θα χαρούν τα παιδιά, που θα βρουν ευκαιρία να παίξουν χιονοπόλεμο με τα πολύχρωμα σκουφάκια τους, αλλά τα ατυχήματα καραδοκούν και οι άστεγοι που τριγυρνούν στα πάρκα και τις πλατείες θα παγώσουν απ' το κρύο.

 

Μαζί με τις γιορτές έρχονται και οι φίλοι μας που είχαμε αποχωριστεί στις αρχές του φθινοπώρου. Οπότε αρχίζουν ξανά οι βόλτες και τα ξενύχτια (αρκετά μειωμένα και με λιγότερη διάθεση όπως είναι φυσικό). Δυστυχώς, όμως, δε θα έρθουν όλοι, γιατί οικονομικά δε τους συμφέρει να επισκεφθούν το χωριό ή τουριστικά θέρετρα, όπως έκαναν κάποτε, οπότε κάποιες παρέες θα μετρούν απουσίες και κάποιοι άλλοι αναμνήσεις περασμένων χρόνων.

 

Επειδή, όμως, έγραψα πολλά και σας κούρασα, να σας θυμίσω τις άγιες μέρες των γιορτών να βρίσκεστε με ανθρώπους που σας κάνουν πραγματικά χαρούμενους. Μην κρατάτε κακία σε κανέναν, η ζωή είναι μικρή και όλοι κάνουμε λάθη, συγχωρείστε και θα νιώσετε ζεστή την καρδιά σας. Μην ξεχνάτε πως όλα διορθώνονται εκτός από το θάνατο. Προσπαθήστε την όμορφη διάθεση που έχετε αυτές τις μέρες να την υιοθετήσετε και το καινούργιο έτος. Να είστε αληθινοί, να δίνετε ευχές μέσα από την καρδιά σας, όχι τυπικά - άψυχα μηνύματα για να μη σας κακοχαρακτηρίσουν, αν δε το θέλετε, απλά μην το κάνετε και πετάξτε, επιτέλους, τις μάσκες. Δώστε αγάπη με μικρές κινήσεις ανθρωπιάς σε όσους το έχουν ανάγκη και θα ανταμειφθείτε, κυρίως νιώθοντας ηθική ικανοποίηση. Και να θυμάστε πως όσα λεφτά και να έχει κάποιος, ποτέ δε θα τον κάνουν ευτυχισμένο, γιατί πάντα θα θέλει περισσότερα, ενώ στην ουσία δεν είναι τίποτα περισσότερο από παγωμένα, χρωματιστά, ορθογώνια χαρτιά. Όπως λέει και η μαμά μου, σημασία δεν έχουν τα χρήματα, αλλά οι άνθρωποι και τα καλά αισθήματα!

 

Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου Καλά Χριστούγεννα με υγεία για όλους και κάθε καλό για τον καθένα ξεχωριστά!

 

You are here