Αρχικά, με έβρισκαν όλοι όποτε ήθελαν! Δεν είχα δικαιολογία... Έπρεπε, όταν σηκώνω το κινητό, να έχω αμέσως απάντηση και έτοιμο ψέμα σε αυτά που θα με ρωτούσαν (με «έφαγε», βλέπεις, που δεν είμαι και τέτοιος άνθρωπος)! Η πρώτη κουβέντα του διαλόγου ήταν και είναι: «Πού είσαι;». Το ακούς καμιά 20αριά φορές την ημέρα, άσχετα αν αυτός που σε ρωτάει είναι συγγενής, φίλος, ξένος, μικρός ή μεγαλύτερος!
Έχω επιθυμήσει εκείνες τις εποχές που δεν είχα κινητό, έχανα το λεωφορείο (μερικές φορές δεν πήγαινα καν στη στάση του ΚΤΕΛ) και πήγαινα μια ώρα για καφέ, χωρίς να με ψάχνει κανείς, αφού ήξεραν ότι θα γυρνούσα με το επόμενο, χωρίς να με ενοχλεί κανείς στην καφετέρια και χωρίς να μπορεί κάποιος να με βρει να με πάει σπίτι! Δεν μπορούσε τίποτα να μου χαλάσει το πρόγραμμα!
Έπειτα, θες να πας για καφέ; Θα χτυπήσει το κινητό, θα μαζευτούν 15 άτομα μαζί ή θα σου πουν «Με τη Μαρία πας, με εμένα δεν έρχεσαι».
Τρίτο κακό: Μπορεί ο καθένας να σου τηλεφωνήσει με απόκρυψη ή να μάθει το κινητό σου και να σε παίρνει διάφορες ώρες κάνοντάς σου πλάκα, χωρίς να ξέρεις ποιος είναι! Εκτός ότι θα σου διαλύσει τα νεύρα, μπορεί, όταν θα καθίσεις με τους φίλους σου, να ακούσεις τηλεφωνικές φάρσες, να ακούσεις την φωνή σου!
Η ιστορία, όμως, δε σταματά εδώ! Μην ξεχνάς το G3! Ο «ρουφιάνος» δε θα μείνει στο στίγμα που θα δώσεις εσύ, είσαι - δεν είσαι ψεύτης, αλλά θα δίνει στον άλλον τη δυνατότητα να του δείξεις και τη φίλη σου, τη «Μαρία», που κάθεσαι μαζί! Κι αν η Μαρία λέγεται Μάριος; Τότε τι κάνεις; Tη στέλνεις τουαλέτα;
Τώρα βγήκε και σε ρολόι... Πριν λίγα χρόνια όλοι πέταξαν τα ρολόγια γιατί είχαν κινητό και δεν τους ήταν χρήσιμα! Τώρα, έγιναν της μόδας τα μεγάλα ρολόγια - ή «ρολόγια τοίχου», όπως κοροϊδεύω τις φίλες μου - και ακολούθως τα ρολόγια - κινητά για να μιλάς σαν τον James Bond!
Aυτός ο «μικρός ρουφιάνος» που συνέχεια βρίσκει τρόπους να είναι στα top της αγοράς... πρέπει να φύγει από πάνω μου! Θέλω να τον πετάξω... αλλά αρκούμαι μόνο στο να τον κλείνω κάποιες ώρες! Αμάν αυτή η τεχνολογία!
Νατάσα Σταματοπούλου