ΗΡΑΚΛΗΣ ΤΣΙΚΙΝΗΣ

Ο κορυφαίος διαιτητής του νομού μας και ένας από τους καλύτερους της Ελλάδας, που κατάφερε να ακουστεί η σφυρίχτρα του και εκτός ελληνικών συνόρων, αφού υπήρξε και διεθνής.

Έχοντας πλέον αποσυρθεί, απαντά σε όλα τα ερωτήματα του must

Πότε και πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη διαιτησία;
Από μικρός στο σχολείο μού άρεσε η ιδέα να κάνω το διαιτητή. Έπαιζα οπότε μπορούσα σε σχολικά πρωταθλήματα, εκεί με είδε ο γυμναστής μου, ο κ. Θωμόπουλος, και με παρότρυνε να πάω στη Σχολή Διαιτησίας στο σύνδεσμο.

Λένε ότι διαιτητές γίνονται όσοι δεν μπορούν να παίξουν ποδόσφαιρο, συμφωνείς;
Όχι. Γίνονται όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο και το ρόλο του διαιτητή.

Ποια τα χαρακτηριστικά κάποιου για να γίνει διαιτητής;
Να είναι υγιής, να του αρέσει το ποδόσφαιρο και να μην έχει καταδικαστεί σε αξιόποινη πράξη, καθώς και να είναι απόφοιτος τουλάχιστον Γυμνασίου.

Έχεις κάνει λάθη;
Και βέβαια έχω κάνει λάθη, δεν υπάρχει διαιτησία χωρίς λάθος.

Ζήτησες ποτέ συγγνώμη;
Ναι, έχω ζητήσει συγγνώμη από παίχτη που τον αδίκησα με ένα σφύριγμά μου.

Τι ομάδα είσαι;
Για το διαιτητή, ομάδα του είναι η Διαιτησία. Από εκεί και πέρα, δεν έχουμε φτάσει στην Ελλάδα στο επίπεδο να λέμε ποια ομάδα μας αρέσει, γιατί κάτι τέτοιο θα παρεξηγηθεί.

Κυκλοφορεί η φήμη ότι ήσουν και είσαι Ολυμπιακός, ένα σχόλιο.
Άλλοι έβαζαν στην εφημερίδα τους «πράσινο», άλλοι «κίτρινο»τον Τσίκινη. Τίποτα δεν είμαι, είμαι διαιτητής Από εκεί και πέρα, ως παιδιά μάς άρεσε μια ομάδα, τι σημαίνει αυτό; Απλά, μετά σε απασχολεί να είσαι δίκαιος στο παιχνίδι και τίποτε άλλο.

Ποια η άποψή σου για την κριτική των φάσεων κάθε Κυριακή στην τηλεόραση, μια και ασχολήθηκες με αυτό το κομμάτι; Σε πείραζε όταν ήσουν στην ενεργό δράση;
Θεωρώ πως ο τρόπος της τηλεκριτικής είναι λάθος. Το να γίνεται σωστή ανάλυση κάποιων σημαντικών φάσεων βοηθά, πιστεύω, και τον κόσμο και τη διαιτησία, αρκεί επαναλαμβάνω να γίνεται σωστά. Ήταν, πάντως, εμπειρία η συμμετοχή μου σε αυτό.

Πόσους αγώνες έχεις διαιτητεύσει σε επίπεδο Super League;
Στα 8 χρόνια έφτασα τις 75 συμμετοχές και 16 αγώνες Κυπέλλου Ελλάδος.

Και μετά έρχεται η διεθνής καταξίωση. Πώς ένιωσες την πρώτη φορά που σφύριξες εκτός Ελλάδας;
Ήταν ό,τι καλύτερο για μένα η εκπροσώπηση της χώρας μου στο εξωτερικό. Ένιωσα υπερήφανος για το γεγονός ότι η Ελλάδα και ιδιαίτερα η Μεσσηνία, γίνονταν γνωστές σε όλη την Ευρώπη.

Γιατί σταμάτησες;
Θα μπορούσα να συνεχίσω ηλικιακά άλλα 6 χρόνια, όμως πίστευα και πιστεύω πως πρέπει να αποχωρούμε όταν βρισκόμαστε περίπου στην κορυφή της καριέρας μας. Άλλωστε, είχα την τύχη να γευτώ τα πάντα, οπότε καλύτερα η αποχώρηση να γίνεται με ψηλά το κεφάλι σε έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο.

Για να ανέβει κάποιος διαιτητικά χρειάζεται «κονέ»;
Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, τύχη, αγάπη γι’ αυτό που κάνει, όλα τα άλλα έρχονται μόνα τους.

Η περιβόητη παράγκα υπήρχε/ υπάρχει;
Είναι μια λέξη που δε μου αρέσει, δε με εκφράζει. Εκείνο που ξέρω είναι πως υπάρχουν καλοί και κακοί στο χώρο μας, όπως και παντού.

Απειλές για την ζωή σου είχες δεχτεί ποτέ;
Ποτέ. Πίεση ψυχολογική ναι.

Το περιβόητο παιχνίδι Πανιώνιος- Ολυμπιακός γιατί είχε διακοπεί;
Αποφάσισα, με το να μην κάνω ένα παιχνίδι, όπου κινδύνευαν ζωές, να δώσω ένα «χαστούκι» στη βία και τον τρόμο. Ένας αγώνας είναι παιχνίδι, είναι γιορτή, όχι πόλεμος...

Αν σου λέγε ένας νέος ότι θέλει να ασχοληθεί με τη διαιτησία, τι θα τον συμβούλευες;
Θα του έλεγα ανεπιφύλακτα να ασχοληθεί. Αν ξαναγεννιόμουν, πάλι διαιτητής θα γινόμουν.

Αξίζει για τα χρήματα που θα παίρνει σε έναν αγώνα να του βρίζουν οικεία πρόσωπα;
Δεν είναι τα χρήματα προτεραιότητα, είναι λειτούργημα η διαιτησία, ισχυροποιείς το χαρακτήρα σου μέσα από κάποιες δύσκολες συνθήκες.

Εσύ πως ένοιωθες όταν σου έβριζαν άτομα πολύ δικά σου;
Πολύ άσχημα, αλλά πάντα ήμουν συγκεντρωμένος σε αυτό που έκανα και τις περισσότερες φορές δεν άκουγα τίποτα...

Έχεις μετανιώσει που μπήκες σε αυτό χώρο;
Απάντησα και πριν. Είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου.

Σου λείπει η σφυρίχτρα;
Ναι, αλλά αναπληρώνω την απουσία με το να είμαι καθηγητής και παρατηρητής διαιτησίας. Τέλος, θέλω να πω πως η Διαιτησία είναι στάση ζωής και ευχαριστώ όλους όσοι ήταν δίπλα μου στην 22χρονη πορεία μου. Ο δρόμος ανήκει στα νέα παιδιά για μια καλύτερη διαιτησία, σύγχρονη και με μια Μεσσηνια δυνατή.

Μόνο από τη διαιτησία μπορεί να ζήσει κάποιος;
Όχι, η διαιτησία δεν έχει γίνει ακόμα επαγγελματική. Βέβαια, οι αμοιβές στην Α΄ Εθνική είναι μεγάλες.

Ποδοσφαιριστές που χαιρόσουν να βλέπεις να αγωνίζεται;
Οι Βαζέχα, Καρεμπέ και Ριβάλντο.

Πώς βλέπεις τους Μεσσήνιους διαιτητές αυτή τη στιγμή;
Είναι σε πολύ καλή κατάσταση, έχουμε νέα παιδιά με ταλέντο. Δουλειά θέλουν και τύχη.

Σκέφτηκες ή σκέφτεσαι να γυρίσεις σε αγώνες τοπικού;
Όχι, ποτέ. Τελείωσε για μένα η ενεργός δράση.

Γυναίκες στη διαιτησία. Πώς είναι να παίζεις με μια γυναίκα;
Πολύ καλό. Έχω παίξει με γυναίκα και στην Α΄ Εθνική, αλλά και σε διεθνή παιχνίδια, σε αποφορτίζει από το άγχος η γυναίκα.

Το ποδόσφαιρο είναι, τελικά, αντρικό άθλημα ή όχι;
Θεωρώ ναι, αν και τα τελευταία χρόνια ο μύθος πάει να καταρριφθεί.

Την Καλαμάτα πώς τη βλέπεις; Μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα την ξαναδούμε στη μεγάλη κατηγορία;
Το μεγάλο μας όνειρο. Ναι, πιστεύω πως κάποια στιγμή θα κάτσει στο θρόνο της η βασίλισσα του νότου, στη Σούπερ Λίγκα. Εκεί ανήκει η Καλαμάτα με τον υπέροχο κόσμο της.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τα κοινά;
Η αγάπη για τον τόπο μου και οι εμπειρίες μου με «έσπρωξαν».

Τώρα με τι ασχολείσαι;
Είμαι υπάλληλος στο υπουργείο Πολιτισμού, δημοτικός σύμβουλος Μεσσήνης και τηλεκριτικός στον Alpha.

 

Παναγιώτης Μπαμπαρούτσης

You are here