ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ & ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

Όποτε σκεφτόμαστε ανθρώπους που βρίσκονται στο χώρο της Εκκλησίας,στο μυαλό μας έχουμε την εικόνα ανθρώπων απόμακρων, αυστηρών, που μιλούν με ξύλινο λόγο και έχουν την αίσθηση της ανωτερότητας σε σχέση με όλους τους υπολοίπους..

Στη συνέντευξή μας, όμως, αυτή γνωρίσαμε το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσσηνίας και όλα τα παραπάνω αναιρέθηκαν λόγω της προσωπικότητας,του λόγου αλλά και της ευχάριστης διάθεσής του.

Το περιβόητο άρθρο 16 που διατάραξε το χώρο της Παιδείας ήταν τόσο τρομερό;

Κοιτάξτε, θεωρώ ότι πλέον η Παιδεία και, μάλιστα, η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν μπορεί να αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο κάποιων κρατικών φορέων, καθώς η εξέλιξη και των επιστημών και της έρευνας απαιτεί ένα άνοιγμα. Ήδη αυτό το άνοιγμα έχει γίνει στο χώρο της Ευρώπης, έχει γίνει στο χώρο της Αμερικής και η Ελλάδα δεν μπορεί πάντα να είναι ουραγός. Θα πρέπει κάποια στιγμή να ανοίξει και αυτή τα φτερά της και να ενταχθεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν
ορισμένες επιφυλάξεις για το θέμα, ότι θα ενισχυθούν δηλαδή τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ενώ τα κρατικά πανεπιστήμια δε θα έχουν την ίδια δυνατότητα. Θεωρώ, όμως, ότι ο νέος νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ δίνει τη δυνατότητα και στα κρατικά πανεπιστήμια να μπουν στο χώρο του ανταγωνισμού και εν όψει μάλιστα της ψήφισης
του νέου πλαισίου για την αξιολόγηση των πανεπιστημιακών, αυτό στο τέλος θα επιβληθεί.

Τι πρέπει να κάνετε εσείς ως λειτουργοί και ως μέλη των κρατικών πανεπιστήμιων και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;
Θα πρέπει να βλέπουμε τη δική μας δράση και παρουσία είτε στο επίπεδο το εκπαιδευτικό είτε στο επίπεδο το ερευνητικό σε αναφορά προς το ίδρυμα το οποίο υπηρετούμε και όχι ως ένα έργο που αφορά αποκλειστικά εμάς τους ίδιους. Αυτό είναι λίγο δυσκολο να γίνει, διότι η μέχρι τώρα νοοτροπία καλλιεργούσε αυτή την απομόνωση στην έρευνα. Ευτυχώς ήδη στα κρατικά πανεπιστήμια έχουν αναπτυχτεί τέτοιες σχέσεις σε επίπεδο έρευνας και υπάρχει ήδη μια εμπειρία, που θα πρέπει να εξελιχθεί και να αναπτυχτεί και σε όλα σχεδόν τα επίπεδα των κρατικών πανεπιστήμιων. Εάν, λοιπόν, τα κρατικά πανεπιστήμια καταφέρουν να μπουν μέσα από μια τέτοια προοπτική ανταγωνιστικότητας, δε θα έχουν να φοβηθούν τίποτα από την ύπαρξη ή τη δημιουργία/λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Ποια η άποψή σας για τη βάση εισαγωγής του 10;
Κατ’ αρχήν, η χρήση του αριθμού 10 δεν είναι στην απόλυτη διάστασή της, το ποια θα είναι η βάση εισαγωγής εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες.
Η βάση 10 είναι ένα σχετικός αριθμός, που σημαίνει ότι εκφράζει κάποιες προBποθέσεις, αν αυτές οι προBποθέσεις αξιολογούνται με το 9 θα είναι βάση το 9, αν οι προBποθέσεις και οι όροι αυτοί αξιολογούνται ως 15, θα είναι η βάση το 15.
Πρώτο στοιχείο: Θα πρέπει να ξεπεράσουμε το ταμπού του 10.
Δεύτερο στοιχείο: Νομίζω ότι η εφαρμογή αυτής της αρχής, δηλαδή να υπάρχει μια βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια, πρέπει να ομολογήσουμε ότι απαιτεί να υπάρχουν κάποιες προBποθέσεις στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια Παιδεία.
Τρίτο στοιχείο: Δεν αξιολογείται η τριτοβάθμια εκπαίδευση μόνο με το αν θα υπάρχει η βάση 10 ή οποιαδήποτε άλλη βάση εισαγωγής των φοιτητών. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση και μάλιστα στην ερευνητική της διάσταση, αξιολογείται από τα στοιχεία εκείνα τα οποία δίδονται από τον αριθμό των εξερχόμενων φοιτητών και την ποιότητα αυτών.
Και ένα τέταρτο στοιχείο:Σήμερα μιλάμε για αγορά εργασίας και απαιτούν τουλάχιστον κάποιοι παράγοντες όλα τα τμήματα των πανεπιστημίων να έχουν και αυτή τη συνάφεια.
Μα αυτή η συνάφεια δεν είναι πάντα εφικτή, προπαντός στην Ελλάδα, διότι ακόμα δεν έχει αναπτυχτεί αυτός ο παράλληλος δρόμος, τι θα γίνει με τη σχέση παιδείας και αγοράς εργασίας. Έτσι, λοιπόν, αντιλαμβάνομαι την υιοθέτηση ή τη θεσμοθέτηση της βάσης 10.

Ακούτε μουσική; Βλέπετε τηλεόραση; Ασχολείστε με το internet, γενικά με την τεχνολογία;
Ακούω μουσική, και νομίζω ότι η μουσική που ακούει ο κάθε άνθρωπος είναι αυτή που τον εκφράζει.  Μ’ αρέσει πολύ η κλασική μουσική, βλέπω τηλεόραση, παρακολουθώ εκπαιδευτικά προγράμματα,προγράμματα που αφορούν στον πολιτισμό και την έρευνα. Πιστεύω ότι η σύγχρονη τεχνολογία, το internet και ό,τι υπάρχει σ’ αυτό το χώρο πρέπει να μπει μέσα στην Εκκλησία... Πρέπει να πάψουμε να θεωρούμε ότι είμαστε στην εποχή του μεσαίωνα και του σχολαστικισμού,πρέπει να ανοίξουμε τους ορίζοντες της κοινωνίας μας. 
Θεωρώ δε ότι ένα νέο τρόπο και ένα νέο μέσο κατήχησης θα πρέπει να αποτελέσουν και η τηλεόραση και το ραδιόφωνο και το internet και οποιαδήποτε άλλη μορφή επικοινωνίας είναι δυνατόν.

Τον τελευταίο καιρό ήρθαν στο φως της δημοσιότητας κάποια σκάνδαλα που ξέσπασαν στους κόλπους της Εκκλησίας. Αυτά συντέλεσαν στην απομάκρυνση του κόσμου από το χώρο της Εκκλησίας και διατάραξαν την αξιοπιστία που αναφέρατε πριν;
Δε διατάραξαν την αξιοπιστία, δεν είναι αυτό το ζήτημα. Αν και δεν είναι της παρούσης να συζητήσουμε γιατί εμφανίστηκαν τα σκάνδαλα και τι εξυπηρετούσαν και σε τι επιδίωκαν, πρέπει να μην ξεχνάμε κάτι, ότι μέσα στο χώρο της Εκκλησίας είμαστε όλοι αμαρτωλοί, είμαστε άνθρωποι και όλοι έχουμε αδυναμίες.
Πρέπει, όμως, συγχρόνως να ξέρουμε ότι μέσα στην Εκκλησία έχουμε και μια προοπτική να γίνουμε «άγιοι» και ότι ο χώρος της Εκκλησίας είναι χώρος άσκησης και ασκείται κανείς στο να μάθει να σέβεται τον εαυτό του και να μάθει να σέβεται σωστά και τον απέναντί του. 
Απ’ ό,τι φαίνεται, τον πρώτο καιρό υπήρξε μια αμφισβήτηση της Εκκλησίας και ίσως προς τα εκεί επεδίωκαν να οδηγήσουν αυτή την κατάσταση τα σκάνδαλα. Μετά από αυτά, νομίζω ότι όσο περνάει ο καιρός όλοι και οι πλέον κακόπιστοι κριτικοί αντιλαμβάνονται ότι, τελικά, έκτιζαν πάνω στην άμμο, ότι δεν μπόρεσαν να πλήξουν ή να πετύχουν αυτό που επιδίωκαν. Είναι γεγονός  ότι η Εκκλησία πρέπει να κάνει ένα μεγάλο αγώνα αυτή τη στιγμή για να aποκαταστήσει το τρωθέν κύρος, κυρίως, της αξιοπιστίας της.
Δε νομίζω ότι στο τέλος θα κλονιστεί ή θα διασαλευτεί τίποτα.

Τα ΜΜΕ τι μερίδιο ευθύνης έχουν;
Δε θα έπρεπε την ερώτηση αυτή να την κάνετε σε μένα, θα έπρεπε να την κάνετε σε δημοσιογράφους,αλλά θα απαντήσω. Κοιτάξτε τα ΜΜΕ έχουν ένα σκοπό, μια λειτουργία, την ενημέρωση. Δυστυχώς, όμως, έχουν λίγο αποκλίνει από αυτό που ονομάζεται ενημέρωση. Έτσι οδηγούν πολλές φορές χωρίς να ξέρουν ούτε προBποθέσεις, ούτε αρχές, ούτε να έχουν τις δυνατότητες να ασκούν κριτική.
Αυτή πολλές φορές ηχεί ευχάριστα σε όλους αυτούς οι οποίοι ηθελημένα ή αθέλητα έχουν μια αρνητική στάση απέναντι στην Εκκλησία. Περνούν κάποια μηνύματα, αλλά πιστεύω ότι μια τέτοιου είδους δημοσιογραφία και μια τέτοια χρήση των μέσων δεν αντέχει στο διάλογο.
Έτσι, λοιπόν, αυτό που εγώ πιστεύω, είναι όταν κανείς έχει ένα σωστό δημοσιογραφικό ήθος, ακόμα και ένα γεγονός, ένα περιστατικό δημοσιογραφικό μπορεί να το κρατήσει με σοβαρότητα στο επίπεδο της ενημέρωσης, χωρίς να φτάσει στη σκανδαλολογία.

Έχετε σκεφτεί τρόπους προσέγγισης των νέων;
Δε νομίζω ότι οι νέοι ζητούν πολλά πράγματα από εμάς. Πιστεύω ότι μια απλότητα και ένας τρόπος επικοινωνίας μέσα σε ένα χώρο που μπορεί να είναι κοινός για τον κληρικό και το νέο άνθρωπο και που δεν υπάρχει δυνατότητα παραμόρφωσης αυτής της σχέσεως, φτάνει για να εκκεντριστεί ο νέος και να έρθει να συζητήσει μαζί σου. 
Ο προβληματισμός μου είναι εάν σήμερα η γλώσσα που χρησιμοποιούμε είναι μια γλώσσα που γίνεται κατανοητή από τους νέους ανθρώπους και συγχρόνως διδάσκει ή είναι μια γλώσσα ξύλινη. Δεν είναι θέμα δημοτικής ή καθαρεύουσας. 
Πρέπει οι όροι και τα νοήματα που δίνουμε στους νέους και που σε εμάς έχουν κάποιο υπόστρωμα, ένα περιεχόμενο,να τα αντιλαμβάνονται οι νέοι με το ίδιο νόημα. Αυτό που έχω αντιληφθεί τουλάχιστον από τις συζητήσεις με νέους ανθρώπους είναι ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα, αλλά δεν εννοούμε τα ίδια πράγματα. 
Οι νέοι νομίζω ότι ξεπέρασαν πλέον την περίοδο της αντίδρασης προς καθετί θεσμικό ή κατεστημένο, βρίσκονται σε ένα στάδιο αναζήτησης πνευματι- κής, καταλαβαίνουν ότι πολλά υποκατάστατα πνευματικά σήμερα τους έχουν απογοητεύσει και ότι αν βρεθεί ένας άνθρωπος, μπορεί να διαλεχτεί μαζί τους και να τους δεχτεί έτσι όπως είναι. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, καθένας έρχεται στην Εκκλησία όπως είναι. Τότε θα δει ο νέος άνθρωπος ότι η Εκκλησία τού δίνει τις δυνατότητες να ανοίξουν οι ορίζοντές του. Θα δει ότι καθετί που δεν τον οδηγεί στην αμαρτία και στην πτώση, στην αλλοίωση και την παραμόρφωση της σχέσης με τους άλλους ανθρώπους και με το Θεό δεν είναι απορριπτέο από την Εκκλησία, είναι αποδεκτό.

Το γραφείο σας είναι ανοιχτό για ένα νέο;
Για όλους είναι ανοιχτό, προπαντός για τους νέους ανθρώπους. Δε θέλω, όμως, να βλέπουν ότι η σχέση του επισκόπου με τους νέους ή με τους ανθρώπους είναι κάτω από την προοπτική ενός γραφείου ή μιας διοικητικής θέσεως. Δε μου αρέσει αυτό το πράγμα, μου αρέσει να υπάρχει μια αμεσότητα σχέσεων, να αρχίσει ο ένας να γνωρίζει τον άλλον  και αυτή η σχέση να γίνει γνωστή, δηλαδή να κατανοήσει ο ένας τον άλλο και να τον αποδεχτεί και έτσι ο διάλογος αναπτύσσεται
με ένα πολύ φυσιολογικό τρόπο.

Το βράδυ θα σας δούμε έξω;
Γιατί δε βγαίνω βράδυ εγώ; Βγαίνω, δεν μπορώ 12 η ώρα το βράδυ να κυκλοφορήσω, αλλά τα απογεύματα ή τις βραδινές ώρες κυκλοφορώ. Νομίζω ότι ο χειμώνας θα είναι καλύτερος, διότι οι κλειστοί χώροι θα βοηθούν σε μια επικοινωνία.

Related items (by tag)

You are here