Σφάλμα
  • JUser::_load: Unable to load user with id: 75

Σχέσεις στο διαδύκτιο

Γράφτηκε από
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)

Πριν έναν περίπου χρόνο έναςκαλός φίλος μού έλεγε: «Όλα αυτά είναι εικονικά. Κανείς δεν μπορεί να είναι φίλος σου από εκεί μέσα.

Τσάμπα χαλάς τα ματάκια σου».
Ένα χρόνο μετά καταλαβαίνω μόνη μου πια, ότι η συνήθεια που λέγεται facebook, msn, twitter και ό,τι άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τησυνομιλία με κοινούς μας φίλους μέσα από το διαδίκτυο, απλά είναι εικονική πραγματικότητα.
Μέσα σε ένα χρόνο, νιώθω τόσομα τόσο κοινωνικό άτομο. Μιλάω μεπολλά άτομα την ημέρα, μαθαίνωνέα τους, μαθαίνω και βλέπω κουτσομπολιά, κοιτάζω φωτογραφίεςκαι γνωρίζω ανά πάσα στιγμή όσαμπορεί να γνωρίζει κι ένας καλός φίλος ενός αγνώστου για εμένα.
Κι όλα αυτά, ανά πάσα στιγμή, ξημερώματα, πρωί, μεσημέρι, απόγευμα,βράδυ, χωρίς κανέναν περιορισμό.Όμως, τελικά, σε τι μου χρησιμεύει;Οι μέρες περνούν γρήγορα και εγώ το μόνο που έχω αλλάξει σε έναχρόνο, είναι τα γυαλιά μυωπίας.
Τέρμα ο αστιγματισμός. Κάνουμεαρχή στη μυωπία!Είμαι ένας «μύωπας» πια και αυτόοφείλεται, έστω και λίγο, στη νέαμου ζωή!Ακούω τη γιαγιάκα να μουρμουρίζει: «Τι κάνεις, παιδάκι μου, σε αυτότο μηχάνημα;», και εγώ τι να της πω,που όταν την είδα να μιλάει από τοskype με τον πατέρα μου, που ήτανΓερμανία, έβαλα τα γέλια.«Από εδώ φαίνεται ο πατέραςσου;» μου λέει, και του απαντάει:«Παιδί μου, τι κάνεις; Είσαι καλά;Έφαγες; Ωραίο σαλόνι φαίνεται εκείπου είσαι».Να το και το σχόλιο, οφείλεται κιαυτό στην τεχνολογία.
Και μια μέρα, ξυπνάς και λες:«Όπα... το πρόβλημά μου τώρα σεποιον θα το πω;».Και τι κάνεις; Το γράφεις στο status σου στο facebook ή περιμένειςνα σε συμβουλέψουν οι φίλοι τουδιαδικτύου, που δε δίνουν δεκάραγια εσένα;H τεχνολογία σίγουρα μας δίνει ένα προβάδισμα σε πολλά πράγματατης ζωής μας, είτε για να μαθαίνουμε εύκολα πληροφορίες… είτε… είτε... όμως δεν μπορεί να μας κάνεικαλύτερη τη ζωή!
Πιο εύκολη ζωή ΝΑΙ, καλύτερη ΟΧΙ!Θα προτιμούσα να ήμουν ξανά όπως πριν ένα χρόνο! Με τους λίγουςαλλά καλούς φίλους μου, με τη βόλτα μου για φαγητό ή για ποτό, με ταέργα μου στον κινηματογράφο καιόχι στην οθόνη του υπολογιστή, μετις γνωριμίες μέσα από τις εξόδουςκαι όχι από το facebook, με ανθρώπους που θα σκεφτούν πότε και πώςθα μιλήσουν και δε θα στέλνουν ενοχλητικά - προκλητικά μηνύματα σταεισερχόμενά μου, υποτίθεται ερωτικού χαρακτήρα. Οι ξενέρωτοι!
Θα προτιμούσα να πάω ξανά γιαφαγητό στη μαρίνα της Καλαμάτας,για καφέ στην πλατεία ή στη Στοά Λόντου και να καταλήξω στα μπαράκια της 23ης Μαρτίου, γιατί έτσι θαζω τη ζωή της πόλης μου, αλλά καιτη ζωή τη δική μου, χωρίς να ζητώπ ληροφορίες από το internet!Δοκιμάστε το και εσείς. Μπορείνα σας ενδιαφέρει περισσότερο!

 

Νατάσα Σταματοπούλου

Τελευταία άρθρα από τον/την Νατάσσα Σταματοπούλου

Σχετικά άρθρα (βάσει ετικέτας)

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Ξεκολλήστε Κινητό τέλος... »
You are here