φόβοι ότι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα κλείσουν ή θα συγχωνευτούν, εκλογές με τεράστια αποχή και πάρα πολύ χρώμα, απολύσεις από το φανταστικό Δημόσιο στο οποίο όλοι ονειρεύονταν να «χωθούν»,σκάνδαλα και, φυσικά, πάνω από όλα, ο νταβατζής -σωτήρας μας, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που ήρθε στη χώρα μας ή καλύτερα μας τοέφεραν για να μας σώσει.
Να καλύψει όσα «φάγαμε μαζί», όπως δήλωσε ευθαρσώς ο κύριος Πάγκαλος. Κι ενώ έχει περάσει τόσο καιρός, ακόμα δεν έχουμε δει έναν να κατηγορείται, έναν να αναλαμβάνει την ευθύνη και να πει ότι φταίει, έτσι για τα μάτια του κόσμου. Στις εξεταστικές όλοι βγαίνουν αθώοι.
Δυστυχώς, έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε βαρέλι δίχως πάτο. Όσο και να ρίξεις μέσα, δε θα γεμίσει. Όσες περικοπές και να γίνουν, τίποτα δε θα τη σώσει. Εκτός αν καταφέρουν να μας κάνουν να επιβιώνουμε τρώγοντας αέρα!Είναι πεσιμιστικά αυτά για ένα γιορτινό τεύχος, αλλά δε νομίζω ότι αυτές οι γιορτές θα γιορταστούν από πολλούς.
Βλέπετε, και οι τράπεζες έκοψαν τα εορτοδάνεια!Σε αυτό το τριπάκι είχαν βάλει τον Έλληνα, διακοποδάνειο, εορτοδάνειο, γκομενοδάνειο και ό,τι κουλό μπορείς να φανταστείς. Φυσικά, δε φταίνε οι τράπεζες, επιχειρήσεις είναι που θέλουν να κερδίσουν. Επιχειρήσεις, βέβαια, που πήραν κάποια δισ. από το κράτος για να τα βγάλουν στην αγορά. Όσο τα είδατε εσείς, άλλο τόσο τα είδα και εγώ.
Κλείνοντας, θέλω να σας ευχηθώ υγεία πάνω από όλα, υπομονή και το 2010 να αποτελέσει μια άσχημη παρένθεση στη ζωή μας, που θα κλείσει σε μερικές μέρες, και την πρώτη του 2011 να ’ναι όλα διαφορετικά. Δύσκολο ε; Τι να κάνουμε… όπως έλεγαν οι Λατίνοι, dum spiro spero.
Παναγιώτης Μπαμπαρούτσης
