Γιατί να μην πεις ένα ευχαριστώ;Γιατί να μη σταματήσεις στη διάβαση;Γιατί να μη σηκωθείς όταν μπει ένας μεγαλύτερος στο λεωφορείο;
Γιατί να πετάξεις τα σκουπίδια σου κάτω;
Γιατί να είσαι πάντα στην τσίτα;
Γιατί να με βλέπεις σαν ευρώ με πόδια;
Γιατί να έχεις στο μυαλό σου πώς θα κάνεις τη λαμογίτσα σου;
Γιατί να νομίζεις ότι είσαι ο έξυπνος που κοροϊδεύεις τους πάντες;
Όλα αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που με απασχολούν καθημερινά, όταν συναντώ κάποιον από αυτούς που ζουν ανάμεσά μας… και κάνει κάτι από τα παραπάνω.
Βέβαια, ο καθένας έχει μια δικαιολογία. Για παράδειγμα, όποιος έχει καβαλήσει το πεζοδρόμιο, λέει ότι βιάζεται ή ότι δεν υπάρχει χώρος για παρκάρισμα.Όλο και κάποια δικαιολογία θα έβρισκε, λοιπόν, ο καθένας από τους παραπάνω.
Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο έξυπνος ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ, ο πονηρός ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ, ο ηλίθιος ΕΠΙΜΕΝΕΙ.
Πόσο διαφορετική θα ήταν η πόλη μας και γενικότερα η καθημερινότητά μας, αν δεν υπήρχαν όλα αυτά;
Πού έχει χαθεί η ανθρωπιά;
Πριν κάνεις κάτι από τα παραπάνω, σε παρακαλώ, σκέψου, απλά γιατί...
Παναγιώτης Μπαμπαρούτσης