ΝΑΣΟΣ ΣΕΝΤΕΜΕΝΤΕΣ

Ο Νάσος Σεντεμέντες δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Παίκτης-σύμβολο επί χρόνια για την Καλαμάτα, ήταν αυτός που έμεινε στην ομάδα όταν αυτή υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική.

Συναντηθήκαμε, λοιπόν, και μιλήσαμε, για τι άλλο, για τη Μαύρη Θύελλα, για τον τρόπο που έ- φυγε, αλλά και για τις αποδοκιμασίες του κόσμου όταν η ομάδα του την περσινή σεζόν (πήρε φέτος μεταγραφή για Κέρκυρα), ο ΠανσερραKκός, αντιμετώπισε την Καλαμάτα και τη νίκησε. Αυτά και άλλα πολλά στη συνέντευξη που ακολουθεί:

ΠΑΝΣΕΡΡΑMΚΟΣ – ΚΑΛΑΜΑΤΑ Πώς αισθάνθηκες πριν ξεκινήσει το παιχνίδι με την Καλαμάτα;
Είχα μια πολύ δύσκολη εβδομάδα μέχρι την Παρασκευή, γιατί δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Απ’ το Σάββατο, όμως, κατάλαβα πόσα περισσότερα έχω να χάσω και πόσο θα διασυρθώ στο πανελλήνιο αν μπω μέσα και δεν είμαι καλός. Εκεί πια είπα πως θα παίξω σαν να έπαιζα ένα οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι. Έτσι όπως έχω κάνει σε όλη μου την καριέρα.


Τελικά, πανηγύρισες τη νίκη;
Ναι, γιατί δε με νοιάζει ποιον έχω απέναντί μου και ο ίδιος ο πατέρας μου να είναι αντίπαλος, πρέπει να κερδίσω. Δεν μπορώ να χάσω, κι αν χάσω, σημαίνει ότι ο άλλος έχει φτύσει αίμα για να με κερδίσει.


Πώς ένιωσε με τις αποδοκιμασίες του κόσμου και την κότα;
Ήμουν ενήμερος και ήξερα ότι ο κόσμος είχε πειραχτεί με αφορμή τον πανηγυρισμό. Αν θες όμως τη γνώμη μου, τα bulldogs, που ήταν οι υποκινητές όλων αυτών, είχαν πρόβλημα και όταν έπαιζα στην Καλαμάτα. Είμαι απόλυτα σίγουρος για αυτό. Είναι δικαίωμά τους βέβαια. Το πρόβλημά τους προκύπτει από ένα παιχνίδι με τον Ηλυσιακό. Ο Ηλυσιακός έπεφτε, κερδίζαμε 0-2, κάναμε το λάθος να μην πανηγυρίσουμε, το παιχνίδι γύρισε τούμπα και τότε θεώρησαν ότι καθίσαμε να χάσουμε. Από τότε είχαν προβλήματα μαζί μου, δεν είχαμε ποτέ καλές σχέσεις. Η βοήθειά τους για την ομάδα είναι ασύλληπτη, βέβαια, αλλά δε συμφωνώ με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τους ποδοσφαιριστές. Όταν, όμως, είμαι μέσα στο γήπεδο, ελάχιστα πράγματα ακούω, είμαι συγκεντρωμένος στο παιχνίδι.


Γιατί κότα;
Δεν μπορώ να καταλάβω. Απλά ήθελαν να δείξω ότι είμαι στενοχωρημένος. Σκέψου πόσο υποκριτικό είναι αυτό. Δηλαδή, αν ο ΠανσερραKκόςκέρδιζε και εγώ ήμουν λυπημένος, θα ’μουν Μαύρη θύελλα. Αν εγώ δήλωνα τραυματίας και δεν έπαιζα, θα ήμουν πάλι Μαύρη Θύελλα. Σκέψου πόσο κουτό είναι. Αυτός είναι ένας μηχανισμός που λειτουργεί χρόνια εδώ στην Καλαμάτα και δημιουργεί τεχνητές κρίσεις. Αντί να κοιτάμε το πρόβλημα που λέγεται Καλαμάτα, ψάχνουμε να βρούμε δύο, τρεις εχθρούς και ο κόσμος, ως όχλος, «πέφτει» εκεί. Μία είναι ο Θεοδωρίδης, μία ο Σεντεμέντες, μία ο άλλος. Αυτός είναι, όμως, ο μηχανισμός και δεν έχει καταφέρει κανένας να τον εντοπίσει. «Περνά» όπως αυτός θέλει τα πράγματα και κατευθύνει όλους εκεί που θέλει.

ΣΕΝΤΕΜΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Ο Νάσος είναι Μαύρη θύελλα;
Μόνο Καλαμάτα, ας λένε ό,τι θέλουν. Εγώ ήμουν, είμαι και θα είμαι Καλαμάτα. Απλώς είναι άλλο κομμάτι το τι αγαπάς και άλλο κομμάτι το επαγγελματικό.


Καλαμάτα θα ξαναγυρνούσες;
Φυσικά. Αν υπάρξει πρόταση από την Καλαμάτα και εξυπηρετεί τα συμφέροντά μου, εννοείται πως θα μπω στη διαδικασία να συζητήσω.


Όταν η ομάδα υποβιβάστηκε, έμεινες εσύ και ένα, δύο άτομα. Ένα σχόλιο.
Όταν έπεσε η ομάδα από την Α΄ Εθνική, θεωρούσα ότι τα συμφέροντα της Καλαμάτας ήταν σε κίνδυνο. Δηλαδή, αν έπεφτε στη Γ΄ Εθνική, θα ήταν και το τέλος της. Έτσι, λοιπόν, ξόδεψα όλα αυτά τα 7 χρόνια προσπαθώντας να κρατήσουμε την Καλαμάτα δυνατή. Θεωρώ ότι το κατάφερα μαζί με τον Κώστα Παλαμάρα. Ήμασταν οι 2 Καλαματιανοί που μείναμε. Στο διάστημα αυτό η Καλαμάτα μηδένισε το ρόστερ της 2 φορές.


Εσύ γιατί έμεινες τελικά;
Εγώ έμεινα συνειδητά, λόγω της αγάπης μου για την Καλαμάτα και με δεδομένο ότι υπήρχε σχέδιο να ανέβει Α΄ Εθνική. Μέχρι εκείνο το σημείο ένιωθα ότι ο Νάσος εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Καλαμάτας, εκεί λοιπόν ένιωσα ότι τα πράγματα αλλάζουν. Εκεί συνειδητοποίησα ότι ακόμα μια φορά η ομάδα πήγαινε για «σπάσιμο». Εκεί πλέον κατάλαβα ότι εξυπηρετώ τα συμφέροντα του κυρίου Γρηγορόπουλου και δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη. Και τότε αποφασίζεις να βγεις και να μιλήσεις.


Ακούστηκαν διάφορα, ότι όλο αυτό ήταν εσκεμμένο για να μπορέσεις να φύγεις και, μάλιστα, με ψηλά το κεφάλι.
Θα σου πω κάτι. 7 χρόνια που ήμουν αρχηγός πόσες φόρες η ομάδα έκανε απεργία και πόσες φορές έγιναν επεισόδια στα αποδυτήρια; Καμία. Καταλαβαίνεις ότι ο ρόλος μου είναι πολύ διαφορετικός από ενός επαγγελματία παίκτη. Γι’ αυτό βγήκα και είπα όλα αυτά πέρσι για τους παίκτες μου και επειδή έβλεπα πού πήγαινε η ομάδα, και έγινε ό,τι έγινε. Είχα 2 χρόνια συμβόλαιο ακόμα. Αν ήθελα μπορούσα να μη μιλήσω και να συνεχίσω να παίρνω τα λεφτά μου και να με έχουν όλοι σαν θεό.


Πιστεύεις πως δεν υπάρχει δημοκρατία σε αυτή την ομάδα;
Όχι, δημοκρατία υπάρχει. Απλώς είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις την αλήθεια. Εγώ είπα αυτά που πίστευα, τα οποία ανακυκλωθήκαν από τον Γρηγορόπουλο 1 μήνα μετά. Γενικά, όμως, όλη τη χρονιά σημειώθηκαν παρά πολλά επεισόδια με τον κύριο Γρηγορόπουλο (με βασικό ότι αυθαίρετα με κατάργησε από αρχηγό), τα οποία και με οδήγησαν στην απόφαση αυτή.


Υπάρχει λύση για την Καλαμάτα;
Σίγουρα η λύση δεν είναι τα λεφτά. Οπότε το να φύγει ο Γρηγορόπουλος και να έρθει κάποιος με λεφτά δεν είναι λύση. Ο Γρηγορόπουλος σε ό,τι έχει σχέση με τα λεφτά είναι ακέραιος. Εγώ αυτό που θεωρώ «μυστικό» είναι να βρεθούν άνθρωποι που όχι απλά να έχουν παίξει μπάλα, αλλά να είναι τεχνοκράτες. Να εισάγουν καινούργια ήθη και έθιμα στη Μεσσηνία, κάτι το οποίο λείπει, να εισάγουν πολιτισμό μαζί με ποδόσφαιρο και να μη δίνουν λόγο σε κανέναν για να μπορέσουν να τα κάνουν αυτά. Πρέπει η Καλαμάτα να καταμερίσει τις δουλειές της. Αυτή τη στιγμή είναι μόνο ο Γρηγορόπουλος και δεν υπάρχει κανέναςάλλος. Είναι υπεύθυνος για όλα. Στις Σέρρες η ομάδα δούλευε με 15 ανθρώπους, όχι με έναν. Τον πρόεδρο στις Σέρρες τον είδαμε 5 φορές. Χρειάζονται και άλλα άτομα. Στην Καλαμάτα είναι ο πρόεδρος και ο προ- πονητής, δεν υπάρχει κανείς ανάμεσα ή και να υπάρχει, ο ρόλος του είναι διακοσμητικός. Ένας προπονητής που θα αλλάξει την ψυχολογία των παιχτών είναι μια εφήμερη λύση. Υπάρχουν λάθος πρότυπα εδώ. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει, χρειάζεται σχεδιασμός από το μηδέν. Να φέρεις 5 έμπειρους και 10 μικρούς, κάποιος όμως να αναλάβει την ευθύνη για τους μικρούς. Κι αν αυτοί δε βγουν, αυτός που τους έφερε να πάρει το απολυτήριό του.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ

Το επάγγελμα ποδοσφαιριστής αξίζει;
Είναι δύσκολο. Όταν ξεκινάς να παίζεις ποδόσφαιρο επαγγελματικά, το πρώτο πράγμα που καταθέτεις είναι η αξιοπρέπειά σου. Την καταθέτεις και πρόκειται να δοκιμαστεί στη διάρκεια της καριέρας σου. Να ξέρεις ότι από τους 10 οι 9 την έχουν πουλήσει την αξιοπρέπειά τους. Για μένα είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει. Εγώ, λοιπόν, φτάνω στα 32 μου και δημιουργώντας πολλές έχθρες, με τους Καλαματιανούς να με βρίζουν, τους Γιαννιώτες να με αποθεώνουν και τους Σερραίους να πίνουν νερό στο όνομά μου, ξέρω ότι η αξιοπρέπειά μου δε θίχτηκε ποτέ. Γι’ αυτό και δεν έκανα πολλούς φίλους από το ποδόσφαιρο. Αυτοί που έχουν πολλούς φίλους ή κάνουν πολύ μεγάλη καριέρα ή η αξιοπρέπειά τους έχει θιχτεί. Για κάτι που είμαι περήφανος στην καριέρα μου, είναι πως δεν έχασα την αξιοπρέπειά μου.


Άρα, είσαι ευχαριστημένος που έχεις φτάσει ως εδώ.
Πάρα πολύ. Το μόνο που θέλω είναι να με αξιώσει ο Θεός να ανέβω από Β΄ σε Α΄ και με την Κέρκυρα, όπως είχε γίνει και με Καλαμάτα, Γιάννενα και ΠανσερραKκό, να παίξω εκεί ένα χρόνο και να σταματήσω. Εκεί θα ήταν το απόγειο της καριέρας μου. Όμως, και πάλι δεν έχω ούτε ένα απωθημένο, είμαι πάρα πολύ καλά.


Το ότι είσαι ποδοσφαιριστής της Β΄ Εθνικής σε ενοχλεί;
Όχι, έχω καταξιωθεί στη Β΄ Εθνική, το κασέ μου, όπως και η εκτίμηση που έχουν οι αντίπαλοι για μένα, είναι αρκετά μεγάλο, με επιβράβευση πριν 3 χρόνια τον τίτλο του καλύτερου παίκτη στην Ελλάδα, κάτι που είναι πολύ δύσκολο.


Από τις Σέρρες γιατί έφυγες;
Δεν έχω μάθει κάπου να είμαι δεύτερος. Ήθελα πολύ να μείνω, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν θα έπαιζα βασικός.


Θεωρείς υποτιμητικό να είναι κάποιος στον πάγκο, δηλαδή;
Όχι, απλά θεωρώ υποτιμητικό να είμαι στον πάγκο και να παίζει στη θέση μου κάποιος, όχι επειδή είναι καλύτερος, αλλά επειδή παίρνει περισσότερα χρήματα από μένα.

Πες μας δυο λόγια για την καριέρα σου γενικά μέχρι τώρα.
Πιστεύω ότι είναι πολύ πιο πάνω από ό,τι ονειρευόμουν. Είμαι ένας μέτριος παίκτης, αλλά έχω κάτι που δεν έχουν πολλοί παίκτες, είμαι έξυπνος και επαγγελματίας όσο εκεί που δεν παίρνει. Τα δύο αυτά χαρακτηριστικά με βοήθησαν να φτάσω στο σημείο που είμαι τώρα.


Πες μου ένα όνειρό σου:
Μακάρι να είχα τα χρήματα ή να έβρισκα μια ομάδα ατόμων και να αγοράζαμε την Καλαμάτα. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι θα βοηθήσω τον Απόλλωνα Καλαμάτας, την ομάδα από την οποία ξεκίνησα. Θέλω μια μέρα να φτάσει ψηλά!


Και μία ερώτηση για την Εθνική Ελλάδος. Πώς την είδες φέτος στο Euro;
Έχω την εντύπωση πως όταν φτάσεις στην κορυφή, αν το καταφέρεις και δεύτερη, απομυθοποιείς αυτό που έχεις ζήσει την πρώτη φορά. Ό,τι και να γίνει από εδώ και πέρα, θα συγκρίνεται με το πρώτο και θα είναι αποτυχημένο. Η απόδοση των παικτών δεν έχει αλλάξει, απλά οι αντίπαλοι μας έχουν διαβάσει πλέον και μας περιμένουν.

 

Παναγιώτης Μπαμπαρούτσης

You are here